Varen op de Mekong dl2, van Pak Beng naar Luang Prabang

Vandaag vervolgen wij onze boottocht over de Mekong met als eindpunt Luang Prabang , een stad van ca. 200 duizend inwoners. Onderweg zullen wij nog een Hmong dorpje en een beroemde grot bezoeken. Het landschap is niet anders dan gisteren: een slingerende rivier door een heuvelachtig landschap, met rotsige oevers, en verder van het water met allerlei begroeiing. We zien veel teakhouten bosjes, soms plantages (rijst, bananen), veel wildgroei en hier en daar in de verte tekenen van een dorpje. Volgens Perry zijn er in Laos ook veel thee-, koffie- en rubberplantages.

In het Hmong dorp dat we bezoeken wonen ook Lao en Khmu. Er is hier (bij uitzondering) sprake van enige integratie van de 3 stammen. De Hmong behouden graag hun eigen taal. Ze komen oorspronkelijk uit Chinees Mongolië (Binnen-Mongolië). Ze zijn daar door de Han Chinezen verdreven en hebben zich uiteindelijk gevestigd in het wat beter te verdedigen berggebied van Zuid-China, Noord-Vietnam en Noord-Laos. Zij hebben zich daar toegelegd op de opiumteelt. Toen de overheid dit een halt toe wilde roepen, moesten de Hmong zich beneden de 1200 m. vestigen. Deze speciale voorwaarde heeft te maken met het feit dat de papaverteelt pas op hoogte van 1500 m. profijtelijk is. Als tegenprestatie kregen de Hmong electriciteit en nog wat andere verbeteringen in hun leefomstandigheden. Het dorp heeft veel overeenstemming met dat van gisteren: veel kinderen en allerhande werk: repareren van een motor, het drogen van speciaal gras om bezems van te maken, het malen van graan tussen molenstenen, bouwactiviteiten, de was thuis, enz , enz. In tegenstelling tot gisteren worden ons hier van alle kanten borduurwerkjes, sjaals en armbandjes aangeboden. Uiteraard kopen we wat, zij kunnen best een extra centje gebruiken.

Na het dorp gaan we terug naar de boot waar inmiddels de lunch klaarstaat. Het is wederom een rijke variatie aan groenten, kleine loempia’s, gebakken kippenpootjes, zoetzure tofu/groenten schotel, witte rijst en overheerlijke groentesoep met brokjes gehakt. Na ca. 2 uur varen komen we aan bij de Pac Ou grotten. Pac Ou is gelegen bij de kruising van 2 rivieren, de Mekong en de Ou. Het complex bestaat uit 2 grotten, eentje aan de rivierzijde van een hoge rots en eentje aan de achterzijde ervan. In ca. 1350 heeft de toenmalige Laotiaanse koning de grotten in gebruik genomen om Boeddha te vereren. Begin 14e eeuw was het Boeddhisme in Laos geïntroduceerd. In de loop der eeuwen is het aantal beelden en versieringen in deze 2 grotten enorm uitgebreid. In talloze nissen en spelonken zijn het er nu ca. 5000. De locatie heeft zich ontwikkeld tot het belangrijkste binnenlandse bedevaartsoord. We bezoeken beide grotten, krijgen een korte toelichting en klauteren veel trappen op en af. We hebben onze fitnesstraining vandaag zeker wel gehad. Fotograferen valt helaas niet mee in de duistere ruimten. 

Na Pac Ou is het nog een uurtje varen naar Luang Prabang, waar we om ca. 17 uur aankomen. We nemen afscheid van de schipper, zijn vrouw en nog een mevrouw die ons deze twee dagen hebben verwend. Na een klimtochtje om boven op de oever te komen, vertrekken we in 3 busjes naar de stad. Ons hotel staat dichtbij het oude centrum. We krijgen een korte uitleg van alle mogelijkheden, alsook info m.b.t. belangrijke locaties voor geldwisselen, eten, kleding laten wassen, fietsenverhuur etc.. Om 19 uur maken we met Perry een wandeltochtje richting het centrum. We kopen Laotiaans geld in, de KIP. Eén euro is ongeveer 10.000 kip. We komen langs de avondmarkt (met veel toeristen) en strijken uiteindelijk neer in een Laotiaans restaurant. Heerlijk eten: vooraf een paar kleine loempia’s met zoetzure saus, daarna de hoofdschotel met gevulde bamboe en eend in een smakelijke gember-sojasaus. Even verderop genieten we nog na met een lekkere cappuccino en dan terug naar het hotel. We kunnen morgen uitslapen, we hoeven pas om ca. 8 uur op.