Naar Vang Vieng

Om 8 uur met z’n allen in de tuk-tuk richting het busstation. De bagage gaat in een aparte tuk-tuk. Aldaar staat een schitterende autobus op ons te wachten waarin we de komende week tot aan Cambodja zullen rijden. Met 3 brede fauteuils per rij (2 links, 1 rechts) lijkt het wel business klasse! We maken kennis met onze Laotiaanse chauffeur en (verplichte) gids.

Tijdens de eerste kilometers vertelt de Laotiaanse gids ons het een en ander over de geschiedenis van het land. Hij is zó slecht te volgen, dat Perry het even later nog eens dunnetjes overdoet. De bevolking is een mengeling van allerlei stammen, uit Zuid-China, Thailand, ook zelfs uit India. Omstreeks 1300-1350 waren er 2 sterke koningen die van Laos één koninkrijk hebben gemaakt. Later is dat weer uiteengevallen. Over de eeuwen zijn er vele wisselingen van gebied geweest tussen Thailand, Cambodja en Laos. En nóg wordt er wel getwist over kleine stukjes grond. Toen de Fransen Indochina begonnen te koloniseren (1865) bestond Laos uit 3 koninkrijkjes. Onder regie van de Fransen zijn die 3 samengesmeed tot 1 koninkrijk.  Eerst hebben de Fransen Vietnam en Cambodja gekoloniseerd (1865-1885). Thailand (toen Siam geheten) voelde de bui al hangen en stelde de Fransen voor om Laos onderling te verdelen, met de Mekong als scheidslijn. De Fransen hebben dit geaccepteerd en daarmee had Siam zijn onafhankelijkheid gered. Na de nederlaag van de Fransen in 1954 bij Dien Bien Phu (in Vietnam), kregen de verschillende landen hun definitieve vorm en onafhankelijkheid. Het koninkrijk Laos heeft nog 21 jaar bestaan vóór de Pathet Lao in 1975 de macht overnam om een communistische staat te vestigen.  Ten tijde van de Vietnam- oorlog is met name noord-Laos het meest gebombardeerde land ter wereld geworden! Met ontbladeringmiddelen (agent orange) hoopten de Amerikanen het intensieve guerilla-verkeer tussen noord-Vietnam en Laos te ontregelen. Verder lieten B52’ers hun niet afgegooide bommen (bedoeld voor Vietnam, maar b.v. door mist niet mogelijk om af te gooien) in Laos neerploffen om uit veiligheid zonder lading weer op de thuisbasis te kunnen landen. Het ging vaak om clusterbommen die in tig kleinere bommen uiteen vielen. Bommen die in de rijstvelden terechtkwamen, ontploften vaak niet. Verder zijn er in dit gebied ook nog heel veel landmijnen gelegd. Door al deze gevaarlijke projectielen vallen nú nog regelmatig slachtoffers.

We rijden de eerste uren door een berglandschap, met steile wegen, pittige afgronden, en heel veel stof. Iedereen rijdt op sommige stukken stapvoets. We stoppen af en toe voor een bakkie of een plaspauze. We zien allerlei begroeiing, zoals bossen, struikgewas en akkertjes. In de buurt van Vang Vieng begint het karstgebergte op te komen. Miljoenen jaren geleden was deze streek een zee. Het heeft geresulteerd in een dikke laag kalksteen. Deze steen is zacht vergeleken met de hardere steenlagen welke onderdeel zijn van de aanloop naar de Himalaya verderop naar het westen. Erosie van het zachtere kalksteen door de weersinvloeden leidt tot de wildste silhouetten van bergen – karstgebergte geheten. 

Vang Vieng was jaren geleden het ‘Renesse’ van Laos. De uitspattingen van de backpackers veroorzaakten veel overlast. Het leidde ook tot nogal wat dodelijke ongelukken op het water (tijdens het tuben van bar naar bar) als gevolg van drankmisbruik en drugs.  De Laotiaanse overheid heeft enige jaren terug ingegrepen. De rust is inmiddels teruggekeerd. Wel is er nog steeds veel toerisme. Veel opwindends is er niet te beleven. Het is er bovendien erg warm (ca. 33-35°C) en dat zal het morgen ook zijn. In de ochtend kunnen we wellicht nog wat ondernemen, in de middag wordt het op de plaats rust, dat is ook wel eens lekker. 's avonds gaan we met bijna de hele groep (16 personen) ergens eten aan het water. Perry bestelt een aantal schotels voor gezamenlijk gebruik om de keuken te ontzien en het afrekenen te vergemakkelijken.