naar Kratie / Cambodja

Ons bezoek aan Laos loopt nu snel ten einde. Vanochtend vroeg komen we na een kwartiertje rijden met de bus nog even bij de veel grotere Khone Pha Pheng waterval in de Mekong dan die van gisteren. Vreemd genoeg was deze waterval voor de Fransen geen obstakel tijdens hun veroveringstocht. We zien daar ook nog een klein Boeddhistisch tempeltje met een enorme boomstronk in een grote glazen omhulling. De stronk kwam eens voorbijdrijven en werd gezien als een teken van Boeddha. Dat is toch het bijzondere van Boeddhistische tempels: generieke kenmerken worden gemengd met lokale accenten. Zo zagen we in Macao ooit een tempel met heel veel verwijzingen naar de zeevaart.

Never a dull moment! Ongeveer 20 minuten verder met de bus komen we bij de Laotiaanse grens. We nemen afscheid van onze Laotiaanse reisbegeleider en de chauffeur. Onze toelating van 14 dagen terug wordt afgesloten met 3 dikke stempels in ons paspoort. Per persoon moeten we (eigenlijk) nog 2 US-dollar betalen, maar Perry bedingt kwantumkorting. Voor 20 US-dollar mag de hele groep van 18 personen erdoor. Een ander opmerkelijk moment is dat tegenover het Laotiaanse loket een ogenschijnlijk officiële gast alvast de formaliteiten voor het Cambodjaanse visum opstart. Zittend aan een tafeltje in de openlucht incasseert hij geduldig de pasfoto’s, de US-dollars en de formuliertjes van enkele backpackers, tot..... Perry hem ontmaskert als een bedrieger. E.e.a. wordt nog net ten goede gecorrigeerd, met excuses van de Laotiaanse autoriteiten. Dan de procedure aan de Cambodjaanse kant: diverse loketjes weliswaar, maar het loopt best wel. We krijgen mondkapjes en ondergaan een koortsmeting. Daarna krijgen we een gezondheidsverklaring. Na 1,5 uur zijn we door de vleeskeuring. We stappen over in een nieuwe bus, met tot onze verrassing wederom dezelfde opstelling in ‘business seats’, en een goedwerkende airco. Dit prettige comfort is zeer welkom, in Cambodja is het duidelijk warmer dan wat we in de eerste helft van onze reis hebben ervaren. We maken kennis met de Cambodjaanse reisbegeleider en zijn chauffeur.

Cambodja is een koninkrijk en op papier een democratisch land. De huidige koning, Norodom  Sihamoni, heeft muziek en dans gestudeerd en was ook balletleraar in Parijs. Hij werd in 2004 tot koning gekozen door de Kroonraad. Hij is niet getrouwd en heeft geen kinderen. Zijn opvolger zal gekozen worden uit de leden van de Koninklijke familie. Hun-Sen is sinds mensenheugenis (1985) aan de macht als minister-president. Hij is van de Volkspartij. De oppositie heeft ooit bij verkiezingen op een haar na de boot gemist. Toen er 5 jaar later weer verkiezingen waren, werd de oppositie om gefingeerde redenen verboden en kon Hun-Sen op het pluche blijven zitten. Zijn zoon bekleedt een belangrijke post binnen het leger en schijnt door hem opgeleid te worden tot toekomstig minister-president. In de jaren zeventig hebben de Rode Khmer onder leiding van Pol Pot een dramatische rol gespeeld. Deze communistische groepering greep in 1975 de macht na 5 jaar burgeroorlog. Na aanvankelijk als bevrijders te zijn binnengehaald, veranderde dat beeld in een paar dagen. Iedereen werd naar het platteland verbannen om in navolging van Mao (China) de rijstoogst op te schroeven. Intelligentsia, ambtenaren en wie ook maar aangaf zelfstandig na te kunnen denken, werden uitgemoord. De wantoestanden, ook veroorzaakt door ziekten en uitputting, hebben uiteindelijk 2 miljoen slachtoffers gemaakt op een totale bevolking van 7 miljoen inwoners. Nadat al een aantal belangrijke figuren tijdig naar Vietnam waren gevlucht (waaronder Hun-Sen), heeft een inval van Vietnamese troepen in 1978 een einde gemaakt aan het schrikbewind van Pol Pot. Een van de meest schrijnende herinneringen aan die tijd zijn de Killing Fields welke we over een paar dagen zullen bezoeken.

De eerste Cambodjaanse weg na de grensovergang is duidelijk slechter dan we gewend zijn, het is hobbel-de-hobbel. We maken een lunch-stop in het plaatsje Stun Treng. Alle prijzen in Cambodja gaan in US-dollars, wisselgeld beneden de dollar gaat in de plaatselijke munteenheid ‘Riel’. Een euro is ongeveer 5000 Riel. Na de lunch maken we nog een korte wandeling langs een markt aan de straat. Dan volgt een busrit van ruim 2 uur door het vlakke Cambodjaanse land. Iedereen wordt zo duf als wat. Rond 16 uur komen we aan in ons hotel in de plaats Kratie. Bijna niemand heeft nog de puf om naar het 3 km verderop gelegen centrum te gaan kijken. Wie wel is gegaan, bevestigt de vermoedens dat we niets hebben gemist. We genieten van een heerlijk maaltijd in het hotel en nokken daarna af. De drukkende warmte doet zich gelden. Morgen gaan we naar de hoofdstad Phnom Penh (‘phnom’ is het Cambodjaanse woord voor ‘heuvel’), ongeveer 6 uur rijden.

Hoera, hoera, we hebben weer redelijk internet