naar Kong Lor

Vandaag koersen we naar midden-Laos. Omdat het land zo’n grillige vorm heeft en Vientiane nogal excentrisch ligt, moeten we eerst een flinke afstand naar het oosten vlak langs de grens met Thailand. Daarna buigt de weg pal naar het zuiden. De weg naar het oosten biedt weinig interessants. Het is een vlak landschap met de bekende afwisseling van akkertjes, huisjes en bosschages. We maken in dit deel nog een koffiestop en zien en passant hoe rubber wordt gewonnen. Daarvoor gebruikt men rubberbomen in de leeftijd van 5 tot 15 jaar. De bast wordt op ongeveer 2 meter hoogte over de halve omtrek aangesneden. Onmiddellijk verschijnt wit sap dat via een hulpstukje in een nap wordt geleid. Om de zoveel tijd wordt de bast een 1 mm lager aangesneden en herhaalt zich de sapstroom. Aan de verzamelde witte vloeistof wordt mierenzuur toegevoegd waardoor een witte substantie gaat klonteren. Dit latexproduct wordt vervolgens platgeslagen waardoor de ruwe rubberen stof een feit is als basis voor verdere producten.

Tijdens dit deel van de reis vertelt onze Laotiaanse gids iets meer over het onderwijs in Laos, de verplichtingen van het Boeddhisme en over het huwelijk.

Alle jeugd moet het primaire en secundaire onderwijs volgen. De leerplicht geldt tot 14 jaar. Leermiddelen en schooluniform zijn voor kosten van de ouders. Goede leerlingen kunnen dan nog doorstromen naar een high school van 3 jaar. Wie dan nog verder wil, kan naar de universiteit. Bij voldoende resultaat kan een leerling hiervoor een beurs krijgen, anders is het voor eigen kosten. In Laos zijn er 3 soorten scholen: de openbare scholen, de Boeddhistische scholen (hier gaan de kinderen van de armste ouders naar toe) en de privé scholen. Een ander (kort) gespreksonderwerp zijn de 5 geboden van het Boeddhisme: niet doden, niet liegen, niet stelen, geen overspel en geen alcohol. We stellen vast dat wij met onze 10 geboden het een stuk moeilijker hebben 😀. Rond het huwelijk is ook de laatste decennia het een en ander veranderd. Vroeger vroeg de man toestemming aan zijn a.s. schoonvader. Eenmaal door de ballotage moest hij ook nog een bruidsschat betalen. Dat is allemaal niet meer zo. De jongelui maken nu zelf de dienst uit net als bij ons. Aan het einde van de ochtend gebruiken we een eenvoudige warme lunch: rijst of noedels met vlees of vegetarisch. Je kan ook kiezen voor een rijk gevulde noedelsoep met vlees en groenten.

Na de lunch buigen we vrij snel naar het zuiden en verandert het landschap aanzienlijk. We gaan door een berglandschap met veel kalksteen – karstgebergte, zoals enkele dagen terug bij Vang Vieng. We stoppen nog bij een mooi uitzichtpunt. Perry heeft ons van tevoren gezegd dat hier geen toiletten zijn, maar dat zich genoeg bosjes in de omgeving bevinden. Hij is hier een half jaar geleden nog geweest. Nú blijken er niet alleen hypermoderne toiletten te zijn, maar heb je óók de mogelijkheid om, tussen de bergtoppen een rondje van ongeveer 1.30 uur te maken met diverse zip-lines, klauterbruggen etc.!! Helaas ontbreekt ons hiervoor de tijd en dus maken we vanaf dit punt maar een wandeling van een paar kilometer. Dan laten we het gebergte achter ons en komen in een gebied van plantages: tabak, bananen en rijst. Uiteindelijk zijn we rond 15.30 u. op de eindbestemming van deze reisdag. Het is een zeer eenvoudig onderkomen vlakbij een klein dorpje. We maken een wandelingetje om de omgeving een beetje te verkennen, straks is het donker. Het dorpje is kleiner dan klein, 100-150 huisjes, schots en scheef door elkaar staand. We krijgen een goed beeld van de tabaksteelt. De bladeren worden aan stokken geprikt en dan in een ‘drooghuis’ gehangen om te drogen. Het drooghuis is luchtig gebouwd waardoor het goed geventileerd wordt. Na droging worden de bladeren gerold dan wel vermalen, afhankelijk van de toepassing. Na de wandeling zitten we nog lekker buiten op het terras bij ons onderkomen om de achterstand met de verwerking van de foto’s wat verkleinen. Tijdens de wandeling hebben we diverse mogelijkheden voor avondeten gezien. Uiteindelijk kiest bijna iedereen voor eten op de thuisbasis, ook al omdat je elders buiten moet eten en het behoorlijk winderig en frisjes is geworden. Dat blijkt geen verkeerde keuze, het is werkelijk voortreffelijk eten. Daarna zitten we nog een paar uur gezellig bij elkaar, en dan gaat iedereen tukken. We gaan morgen pas om 9.00 uur op pad, dat wordt dus uitslapen.