Grotten van Konglor

Vandaag staat een bezoek aan de grotten van Konglor op het programma. De grotten zijn ontstaan door het eroderen van kalklagen in het karstgebergte door ondergrondse rivieren. Het complex is kilometers lang.

Om 9.00 uur gaan we te voet door de tabaksvelden. We komen langs een klein dorpje en zijn (bij toeval) getuige van een dankceremonie voor het vallen van (veel) regen enkele dagen terug. We wagen ook nog een kijkje in diverse aangrenzende ruimten. De mensen hebben het gezellig met elkaar. Na een halfuurtje verder wandelen komen we aan bij het vertrekpunt voor de boottocht naar de grot. We moeten een zwemvest aan en slippers, dat laatste omdat we enkele keren uit de boot zullen moeten vanwege de lage waterstand. De noodzaak voor een zwemvest is twijfelachtig, het water is over het algemeen niet dieper dan 50-60 cm. Verder krijgen we nog een mooie koplamp, de noodzaak hiervoor is onbetwist. We gaan met banaanvormige bootjes, 2-3 personen per bootje en daarbij nog een schipper. De aandrijving van de bootjes is een simpel schroefje, niet meer dan 15-20 cm, aan een grote hefboom zó dat ook bij heel ondiep water nog stuwkracht kan worden ontwikkeld. De tocht door de grot duurt ongeveer een uur. De schippers weten feilloos alle bochten te vinden en (verborgen) obstakels te vermijden. Onderweg gaan we er een keer uit voor een uitgebreide wandeling van 5-10 minuten door het mooie centrum van het grottencomplex. Hier zijn allerlei structuren van druipsteen. De lichtomstandigheden voor fotograferen zijn (helaas) niet best. Het is (uiteraard zeer donker, maar het grootste probleem is het onbedoelde strooilicht van alle zwaaiende koplampen van de medereizigers. Fotograferen zal een hele toer worden. Na de grottentocht genieten we van een welkome koffiepauze. Dit keer drinken we echte Lao-koffie, net een graadje minder smaakvol dan wat we gewend zijn. Maar ja, over smaak valt niet te twisten.

Na de koffiepauze maken we een wandeling van ruim een uur. We komen hierbij nog door een klein Lao-dorp. De bewoners leven van akkerbouw en visserij. We zien veel huisdieren (honden, koeien, kippen) en kinderen rondscharrelen, en weinig volwassenen. Waarschijnlijk zijn die aan het werk in de velden (akkerbouw) of op het water (visserij). Dan keren we terug naar de rivier om de boottocht in omgekeerde richting te maken. Het gaat dit keer zeker een kwartiertje sneller, want we hebben nu de stroom mee. Vervolgens maken we nog de wandeling terug naar ons onderkomen. Het is inmiddels 14.30 u. en tijd voor een verlate lunch. We zitten gezellig met veel reisgenoten op het terras, in het zonnetje. Zodra de zon ondergaat (ca. 17 uur) wordt het snel kouder, en steekt ook de wind een beetje op. ’s Avonds gaan we nog dineren in het dorp. Na afloop praten we nog een hele poos na met enkele reisgenoten. Dan wordt het tijd de volgende dag voor te bereiden, ons wacht een nieuwe lange reisdag.