De grote oversteek naar noord-Thailand

Noord-Thailand is vanaf A'dam toch wel ver en vermoeiend reizen. Ogenschijnlijk verloopt alles volgens plan. In het zicht van de haven slaan wij onvermoed toch nog een charmant gaatje in het immigratiesysteem. Waar iedereen voor 'bagage claim' de 'domestic' route neemt, denken wij, eigenwijs als we zijn, toch maar de 'international'  route te moeten nemen. We komen van Singapore nietwaar. Na enig soebatten met enkele 'dames van dienst' krijgen we een mooie bijpassende blauwe sticker op onze kleding. Koud (nou ja >30°C) bij de (bagage)band rollen eigenlijk meteen onze valiezen voorlangs. Heel menselijk ontstaat er toch wel een beetje een gevoel van triomf 'zie je wel'. Met bagage en al worden we op grond van de blauwe sticker zonder paspoortcontrole en -stempel naar buiten geloodst. Oei, even pas op de plaats! Onjuiste immigratie betekent morgen bij het verlaten van Thailand vast een (groot) probleem. Wie het land officieel niet binnenkomt, kan er ook niet uit  vertrekken. We gaan terug  en veroorzaken bij de immigratie de nodige paniek. IJverige dames  willen van alles van Willy en Emile weten wat er eigenlijk niet toedoet. Cocky en Jan zitten een controlehokje verder waar een man heel pragmatisch de twee doorlaat mét een geldig stempel en dito reçu in het paspoort. Even verderop  zijn de dames ten einde raad en loodsen ons naar het hokje van de eerdergenoemde collega. Zij willen hun vingers er niet aan branden. Enfin, met een kwartiertje extra is iedereen door de ballotage. We maken kennis met onze reisgenoten en onze reisleider Perry. Om ca 12.30 u. (+6 uur t.o.v. Nederland) arriveren we na een kort ritje in ons hotel. Perry houdt een instructief inleidend praatje over wat praktische zaken en het programma voor de komende 1,5 dag tot we in Laos zijn. Ondertussen zijn de kamers gereed en nemen we onze intrek. 

We hebben slechts één middag in Chiang Mai en zijn toch wel héééél erg moe. De sight seeing met Willy en Jan beperken we unaniem tot een bezoek aan de beroemde Wat Pra Singh tempel, oorspronkelijk stammend uit het jaar 700 AD! Overvloedig bladgoud schittert je van verre tegemoet : torens, ornamenten en bijna levensgrote olifanten. We maken een ronde langs de verschillende paviljoens. Het hoofdgebouw is helaas in restauratie en daardoor van buiten niet goed zichtbaar. Altijd schoenen uit als je ergens naar binnen gaat en deemoedig de pet/hoed af. De serene rust van de boeddistische beleving valt als een uiterst aangename deken over je heen, het blijft elke keer weer boeien. In één paviljoen staan bijzonder mooie zeer realistische wassen beelden van monniken, ware kunststukjes. Nog 1-2 dagen zo en Nederland is helemaal uit beeld. Na afloop strijken we neer op een terrasje en vallen meteen, net als 2 jaar terug in Vietnam, voor de ijskoffie . Om ca. 18 uur gaan we gevieren nog voor de gezellige avondmaaltijd, en dan is de accu écht leeg. Nog even de volgende dag voorbereiden en daarna meteen onder zeil. De doorwaakte nacht in het vliegtuig laat zijn sporen na.